نُه الگوی طراحی سازمان
Organizational Design Models


9 الگوی طراحی سازمان


تا حدود 20 سال پیش، شرکت ها هر چند سال یا حتی چند دهه یک بار طراحی مجدد سازمانی را تجربه می کردند.

اکثر مدیران ارشد ممکن است در زمان فعالیت حرفه ای خود چند دفعه این تجربه را داشته باشند.

با این حال، اتوماسیون و فشارهای رقابتی شروع به تسریع سرعت تغییرات سازمانی کرده بود.

در سال 2015، تغییر سازمانی به یک روش زندگی تبدیل شد.

در یک مطالعه مک کینزی، 60 درصد از سازمان ها خود را در دو سال گذشته بازطراحی کرده بودند.

25 درصد دیگر سه سال یا بیشتر این کار را انجام داده بودند.

سپس همه‌گیری ویروس کرونا در 2020 رخ داد و تغییرات گسترده‌ای را ایجاد کرد.

اکثر شرکت‌ها در عرض چند ماه تغییراتی را تجربه کردند که معمولاً در طول یک دهه اتفاق می‌افتاد.

در گذشته پیش از شروع تغییر، زمان داشتیم تا خود را با تغییر وفق دهیم، اما سازمان‌های موفق امروزی تغییر را به عنوان یک روش زندگی پذیرفته‌اند.

ما در مورد جابجایی مبلمان صحبت نمی کنیم. تغییرات جدید به طور کامل نحوه کار ما را تغییر می دهد.

درست است، بسیاری از کسب‌وکارها تنها با مقابله و امید به زنده ماندن، منتظر بازگشت شرایط پیش از کووید هستند.

از سوی دیگر موفق‌ترین‌ها، در صدد اتخاذ مدل‌های طراحی سازمانی جدیدی هستند که تغییرات را پیش‌بینی می‌کنند و آن را می پذیرد و به‌طور خودجوش نحوه کارشان را تغییر می‌دهند.


در این مقاله، مدل‌های سازمانی سنتی و نحوه استفاده از آنها برای همسویی ساختار و عملیات با استراتژی‌های تجاری را بررسی می‌کنیم.

 نشان خواهیم داد که چگونه آن مدل‌ها همچنان می‌توانند به‌عنوان ابزارهای تشخیصی برای درک مکان‌هایی که عوامل مختلف سازمانی می‌توانند از تعادل خارج شوند، عمل کنند.

سپس نشان خواهیم داد که چگونه سازمان‌ها از مدل‌های ایستا برای تشخیص و همسویی به مدل‌های منعطف تغییر کرده‌اند که این نکته به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با تغییرات مستمر و پویا سازگار شوند.

فهرست مطالب این مقاله:

طراحی سازمانی چیست؟

هدف از مدل های طراحی سازمانی چیست؟

مدل های تشخیصی

مدل های تحول آفرین

مدل های تجربی

مدل سازماندهی انعطاف پذیر

انتخاب مدل طراحی سازمانی


طراحی سازمانی چیست؟


طراحی سازمانی به چگونگی ساختار یک سازمان برای اجرای برنامه استراتژیک و دستیابی به اهدافش اشاره دارد.

این بدان معناست که نوع بهینه طراحی سازمانی توسط استراتژی سازمان تعیین می شود.

طراحی سازمانی ایجاد بهترین ساختار برای موارد زیر است:

اجرای استراتژی در رابطه با محیط خارجی و نقاط قوت، ضعف، شایستگی و سبک رهبری منحصر به فرد داخلی سازمان.

بهترین شیوه طراحی سازمانی وجود ندارد.

هر سازمانی نیازهای متفاوتی دارد.

پیروی از روش‌ها و رویکردهای سازمانی دیگر به موفقیت پایدار منجر نمی‌شود.

در نتیجه، طراحان سازمان از چارچوب ها استفاده می کنند، نه نسخه ها.


هدف از مدل های طراحی سازمانی چیست؟


مدل طراحی سازمانی یک چارچوب مفهومی است که سازمان از آن برای موارد زیر استفاده می کند:

وضعیت فعلی آن را تشخیص دهید، وضعیت آینده را تجسم کنید که موفق خواهد شد، و هویتی – هدف، ارزش و فرهنگ – برای کمک به پیشرفت سازمان ایجاد کنید.


مدل های تشخیصی

بیشتر مدل های سازمانی شناخته شده ای که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند در دهه های 70 و 80 سرچشمه گرفته اند.

سازندگان آن‌ها سازمان‌ها را از مدل‌های سلسله مراتبی عصر صنعتی به ساختارهای مسطح‌تر و پاسخگوتر منتقل می‌کردند.

سازمان ها در طراحی سازمانیT اولویت ها و چالش های متفاوتی دارند.

درک مدل‌های طراحی سازمانی سنتی می‌تواند به شما در انتخاب ابزار مناسب برای تشخیص و تغییر مدل‌های عملیاتی خود کمک کند.


مدل طراحی 7S مک کینزی

احتمالا شناخته شده ترین و مورد استفاده ترین مدل طراحی، مدل مک کینزی بوده است.

هدف آن تحلیل اثربخشی سازمانی از طریق تعاملات هفت عنصر کلیدی است.

شما این کار را با بررسی یک عنصر یا مشاهده آنها فقط در رابطه با استراتژی انجام نمی دهید، بلکه آنها به طور کلی با هم هماهنگ و همسو می شوند.

اول، عناصر "سخت" ساختار، استراتژی و سیستم ها:

استراتژی نحوه رقابت شرکت در بازار را مشخص می کند.

ساختار نحوه سازماندهی عملکردهای تجاری است که در نمودار سازمانی منعکس شده است.

سیستم ها چارچوب تصمیم گیری، فرآیندها و رویه هایی هستند که تعیین می کنند شرکت چگونه تجارت می کند.

مدیریت این عناصر نسبت به عناصر «نرم» مهارت‌ها، کارکنان، سبک و ارزش‌های مشترک آسان‌تر است:

مهارت‌ها توانایی سازمان برای انجام کار است که معمولاً در چارچوب شایستگی تعریف می‌شود که آنها را از شایستگی‌های سازمان به دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های فردی و تجزیه و تحلیل مدیریت آنها همسو می‌کند.

کارکنان، شکل نیروی کار و نحوه مدیریت آن است.

مدل طراحی 7S مک کینزی

سبک، به نحوه مدیریت سازمان توسط رهبران سطح بالا و ارزش نمادینی که به ذینفعان ارائه می دهند اشاره دارد.

ارزش‌های مشترک، هنجارها و استانداردهایی هستند که رفتار را در هر سطحی از سازمان هدایت می‌کنند و در نتیجه هسته اصلی مدل 7s را تشکیل می‌دهند.


مزایای مدل 7s

ارزش مدل مک کینزی به جای تمرکز بر استراتژی و ساختار، عناصر حیاتی را متعادل می کند.

این می تواند در طول ادغام و اکتساب برای گرد هم آوردن عناصر و فرآیندهای عملکردی مفید باشد.

7s همچنین به اعمال سیاست‌ها، مقررات و استراتژی‌های تدوین‌شده توسط رهبران کسب‌وکار کمک می‌کند.

می‌توانید از این مدل برای توسعه تجزیه و تحلیل برای اندازه‌گیری تأثیر تغییرات استفاده کنید.


معایب مدل 7s

مدل مک کینزی شامل برنامه عملیاتی برای مدیریت تغییر نمی شود.

این مدل تجزیه و تحلیل ایستایی از تعادل همه عناصر سازمانی است.

انتقادهایی وجود دارد که به درونی بودن و عدم توجه به عوامل بیرونی در این مدل وارد است.

با این حال، تدوین استراتژی طبق تعریف شامل تجزیه و تحلیل عوامل خارجی است.

این مدل به صراحت اثربخشی یا عملکرد سازمانی را توضیح نمی دهد.

مدل 7s به دلیل خاص نبودن در شناسایی شکاف ها در استراتژی یا اجرا، مورد انتقاد قرار گرفته است.

باید در نظر داشته باشیم که شرکت مشاوره ای مک کینزی، مانند سایر شرکت های مشاوره، مدل های خود را به عنوان چارچوبی برای مشاوره طراحی سازمانی توسعه داده است.

 

مدل ستاره ای جی گالبریث

مدل ستاره چارچوبی برای تأثیرگذاری بر رفتار کارکنان از طریق «سری سیاست‌های طراحی» قابل کنترل توسط مدیریت است:

استراتژی اهداف و مقاصد، ارزش‌ها و مأموریت‌ها و «جهت اصلی شرکت» را تعیین می‌کند.

این "معیارهای انتخاب از بین اشکال سازمانی جایگزین" را تعیین می کند تا استراتژیست ها را قادر سازد اهمیت نسبی فعالیت ها را انتخاب کنند.

ساختار بر اساس تجزیه و تحلیل در چهار حوزه، محل قدرت و اختیار را در سازمان تعیین می کند:

        تخصص به تخصص های شغلی مورد نیاز برای انجام کار اشاره دارد.

        شکل تعداد افراد در واحدهای سازمان یا دامنه کنترل در هر سطح را توصیف می کند.

    توزیع قدرت می تواند عمودی باشد و تعیین کند که سازمان چقدر مسطح یا سلسله مراتبی است.

همچنین می‌تواند جانبی باشد و به انتقال قدرت به بخش‌هایی اشاره دارد که با مسائل حیاتی سروکار دارند.

  دپارتمان سازی عبارت است از تشکیل واحدهای سازمانی در ابعاد عملکردها، فرآیندهای گردش کار، بازارها، مشتریان و جغرافیا.

   فرآیندها جریان اطلاعات و فرآیندهای تصمیم گیری در ساختار سازمانی هستند.

فرآیندهای عمودی بودجه و استعداد را تخصیص می دهند، در حالی که فرآیندهای افقی (جانبی) جریان کار هستند.

  پاداش ها اهداف کارکنان را با اهداف سازمانی هماهنگ می کند. برای انجام این کار، آنها باید با سایر اجزای طراحی هماهنگ شوند.

   افراد به همسویی سیاست ها و کارکردهای منابع انسانی برای توسعه افراد و قابلیت های سازمانی اشاره دارد.


مدل ستاره ای جی گالبریث

 

مزایای مدل ستاره گالبریت

گالبریت مدل خود را با مجموعه گسترده ای از کتاب ها و راهنماها پشتیبانی می کند.

مدل از توصیف دقیق عناصر و تعامل بین آنها پشتیبانی می کند.


معایب مدل ستاره

فرهنگ و هدف را به عنوان عوامل انگیزشی مورد توجه قرار نمی دهد.

در عوض، بر یک رویکرد ظاهراً متکی به انگیزه انسانی تکیه دارد.

مدل شامل ورودی و خروجی نمی شود.


مدل شش جعبه ای ویزبورد

مدل شش جعبه ویزبورد مدل ماروین وایزبورد که در سال 1976 ارائه شد، دستاورد او در ایجاد "ابزار کاری که هر کسی می تواند از آن استفاده کند" ناشی می شود.

او نوشت که این به او کمک کرد تا به سرعت چارچوب تشخیصی خود را "از مسائل بین فردی و گروهی به زمینه های پیچیده تر که در آن سازمان ها مدیریت می شوند" گسترش دهد.

او با در نظر گرفتن این شش عنصر به صورت تابش بر روی صفحه رادار، نحوه مدیریت رابطه را نشان می‌دهد، درست همان طور که کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی با فاصله، ارتفاع و سرعت هواپیما کار می‌کنند.

مانند سایر مدل های طراحی سازمانی، مدل شش جعبه یک ابزار تشخیصی است که برای درک روابط و تعادل عناصر طراحی شده است.


هدف: ما در چه شغلی هستیم؟

ساختار: چگونه کار را تقسیم کنیم؟

روابط: چگونه تعارض را مدیریت کنیم (هماهنگی بین مردم؟ با چه فناوری هایی؟

پاداش: آیا انگیزه ای برای انجام تمام کارهایی که نیاز به انجام دارد وجود دارد؟

رهبری: آیا کسی جعبه ها را در تعادل نگه می دارد؟

مکانیسم های مفید: آیا ما فناوری های هماهنگ کننده کافی داریم؟


رویکرد ویزبورد مشابه رویکرد گالبریت است.

هر یک می تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی مفید باشد.

مانند گالبریت، ویزبورد از استفاده از مدل های خود از طریق مجموعه گسترده ای از نوشته ها و راهنماها پشتیبانی می کند.

 

مدل شش جعبه ای ویزبورد

مزایای مدل شش جعبه

اطلاعات و ورودی را از منابع داخلی و خارجی بررسی می کند.

ساختارهای ارتباطی را برای پردازش موثر اطلاعات تجزیه و تحلیل می کند.

هر جعبه بحث را با سؤالات تشخیصی برای چارچوب تجزیه و تحلیل آغاز می کند.

این مدل با هدف شروع می شود، که در مدل های بعدی بسیار مهم است.


معایب مدل شش باکس

به نظر نمی‌رسد که این مدل برای تعادل صحبت کند، که ممکن است خطر تمرکز بیش از حد روی برخی از عناصر را به قیمت برخی دیگر ایجاد کند.


مدل های تحول آفرین

همان طور که تمرین و روش های طراحی سازمانی به بلوغ رسیده اند، تمرکز بر مدیریت تغییرات موفق بیشتر از تشخیص است.

در حالی که مدل‌های تغییر هنوز هم می‌توانند ابزارهای تشخیصی عالی باشند، آنها بیشتر نگران سفر به سمت اثربخشی بیشتر هستند.

آنها همچنین بیشتر بر روی عوامل انسانی عملکرد سازمانی تمرکز می کنند.


مدل تبدیل

مرکز طراحی سازمانی مدل تحولی را در سال 1995 ایجاد کرد.

این یک چارچوب طراحی سازمانی با دو هدف است:

کمک به رهبران برای درک سازمان خود و هدایت یک طراحی مجدد موفق.

این مدل شامل هشت متغیر است که زمینه یک سازمان را تشکیل می دهند.

هدف درک و مدیریت متغیرها برای دستیابی به تعادل است.


محیط. سازمان یک سیستم زنده است که تنها در صورتی می تواند زنده بماند که «هماهنگی با محیط خارجی خود» را حفظ کند.

این محیط شامل رقابت و «فضای حقوقی، اجتماعی و سیاسی» است.


استراتژی در مورد چگونگی رقابت سازمان با افزودن ارزش برای مشتریان است.

این شامل اهداف عملکرد و سیستمی برای رشد است.

این در مورد این است که سازمان به کجا می رود.

فرآیند اصلی جریان کار در سازمان و تمام فناوری و منابع توانمند است.

تمام فعالیت های تجاری دیگر را حول فرآیندهای اصلی سازماندهی می کند.

ساختار توضیح می دهد که چگونه کسب و کار افراد را حول فرآیندهای تجاری سازماندهی می کند.

این به ما کمک می کند تا مرزها، نقش ها، مسئولیت ها و روابط گزارش دهی را درک کنیم.


سیستم ها فعالیت ها و وظایفی هستند که کار را سازماندهی و هماهنگ می کنند.

ما احتمالاً عادت داریم که آنها را توابع بنامیم.

نکته جالب توجه، نکته جانبی مرکز است: "موثرترین سیستم ها اغلب ساده ترین هستند."


فرهنگ این است که سازمان واقعاً چگونه عمل می کند و چگونه استراتژی را به عمل تبدیل می کند.

نتایج معیارهایی هستند که نشان می دهد سازمان چقدر خوب عمل می کند.

معیارهای به خوبی طراحی شده مبنایی برای درک عملکرد هستند.

رهبری اهداف را تعیین می کند و بر نتایج نظارت می کند، چشم انداز و استراتژی را تعریف می کند و سازمان را طراحی می کند.

مدل تبدیل


مزایای مدل تبدیل

درک بهتری از نحوه واکنش مردم به تغییر ایجاد می کند.

این مدل یک فرآیند هفت مرحله ای برای طراحی سازمانی ارائه می دهد.


معایب مدل تبدیل

جریان یک طرفه بر نحوه تعامل هر هشت عنصر تأکید نمی کند.


مدل هماهنگی

مدل نادلر-توشمن یک طرح شش مرحله ای را برای از بین بردن شکاف ها در نحوه همکاری عناصر یک سازمان ارائه می دهد.

ارتباطات و جریان اطلاعات را برای درک همخوانی چهار جزء بررسی می کند.

کار وظایفی است که کارکنان انجام می دهند و این که آیا آنها با اهداف شرکت هماهنگ هستند یا خیر.

افراد به مهارت ها و دانش، تجربه و تحصیلات در رابطه با جبران و توسعه توان بالقوه خود اشاره می کنند.

ساختار بین آن چه سازمان می خواهد و آن چه انجام می دهد سازگاری ایجاد می کند.

فرهنگ ارزش ها و هنجارها، الگوهای رفتاری و قوانین مکتوب و نانوشته است.


مزایای مدل هماهنگی

مدل ساده و قابل پیروی است.

این شامل بحث در مورد عناصر رسمی و غیررسمی سازمانی است.

مستلزم همخوانی و هماهنگی بین ابعاد است.

معایب مدل هماهنگی

فقدان جزئیات در مدل ممکن است منجر به حذف عناصر حیاتی شود.


چارچوب تغییر سازمانی بورک- لیتوین

چارچوب تغییر سازمانی می تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی استفاده شود، اما هدف اصلی آن هدایت تغییرات سازمانی است.

بورک- لیتوین یک مدل تغییر علّی است که برای نشان دادن جایی که تغییر اتفاق می افتد و در سازمان جریان می یابد طراحی شده است.

چارچوب بسیار پیچیده تر و کامل تر از بسیاری از مدل های طراحی سازمانی است.

دوازده عامل را در پنج گروه دسته بندی می کند.

هر گروه تحت تأثیر گروه بالا و پایین خود قرار می گیرد.

عوامل خارجی در راس گروه ها قرار دارند زیرا نیاز به تغییر را ایجاد می کنند.

عوامل استراتژیک شامل استراتژی/ماموریت، رهبری و فرهنگ سازمانی است.

عوامل عملیاتی ساختار، شیوه های مدیریت و سیستم ها (شامل خط مشی ها و رویه ها) هستند.

عوامل فردی عبارتند از جو واحد کار، مهارت ها و وظایف، انگیزه و نیازها و ارزش های فردی.

خروجی ها شامل معیارهای عملکرد فردی و سازمانی است.


چارچوب تغییر سازمانی بورک- لیتوین

مزایای مدل تغییر سازمانی بورک لیتوین

این شامل عناصر اساسی انگیزه انسانی، جو کاری، شیوه های مدیریت، و نیازها و ارزش های فردی است.

یک حلقه بازخورد رابطه بین مهارت ها و اقدامات فردی و استراتژی را نشان می دهد.

یک حلقه بازخورد نشان می‌دهد که نیازها و ارزش‌های فردی بر فرهنگ سازمانی تأثیر می‌گذارند و توسط آن هدایت می‌شوند.

معایب مدل تغییر سازمانی بورک لیتوین

برای برخی درک سریع آن بسیار دشوار خواهد بود.

برعکس، دیگران ممکن است جزئیات را به عنوان یک مزیت ببینند.


مدل های تجربی

علم طراحی سازمانی به سرعت خود تغییر در حال پیشرفت است.

در این جا، ما دو مدل طراحی سازمانی را ارائه می کنیم که فکر می کنیم شایسته توجه هستند.


مدل هلیکس

وقتی مک‌کینزی در سال ۲۰۲۰ کشف کرد که مدل‌های ماتریسی و چابکی مدرن، کسب‌وکارها را بسیار پیچیده، کند و غیرقابل انعطاف می‌کند، مدل سازمانی مارپیچ را توسعه داد.

آنها این مدل را بر اساس مفهوم ساختار مارپیچ دوگانه یک مولکول DNA نامگذاری کردند.

این مستلزم ایجاد دو خط متمایز و موازی پاسخگویی است که برابر و در هم تنیده اما متفاوت هستند.

دستگاه رهبری، افراد را به دو مجموعه از وظایف هدایت می کند:

اولین مورد ایجاد ارزش (آن چه انجام می شود)، نظارت بر کارهای روزمره و جلب رضایت مشتری است.

دوم قابلیت ها (نحوه انجام کار) است. افراد و منابع را توسعه دهید، استانداردها را تعیین کنید و تعالی را افزایش دهید.

مانند سازمان‌های ماتریسی، یک فرد به دو مدیر گزارش می‌دهد، اما مدیران با توجه به زمان و توجه آن شخص در تعارض نیستند. آنها عملکردهای جداگانه ای دارند.

مارپیچ برای اکثر سازمان‌ها طراحی پیشرفته‌ای است، و تا حدی به کسب تجربه بیشتر نیاز دارند اما موفقیت‌های اولیه‌ای وجود داشته است.

مک کینزی چهار توصیه برای اطمینان از موفقیت ارائه می دهد:

برنامه ریزی منابع را شفاف، منعطف و متمرکز بر ارزش کنید و برای اولویت بندی و تخصیص منابع به بررسی های مکرر تجاری نیاز دارید.

یک بازار استعداد داخلی ایجاد کنید تا افراد را با ارزش بر اساس عرضه و تقاضا هماهنگ کنید.

از رهبرانی حمایت کنید که ذهنیت و فرهنگ خود را تغییر می دهند.

این مدل به فرهنگ همکاری نیاز دارد تا منابع و الزامات تجاری را همسو کند.

تعادل مدیریت عملکرد را در بین دو نقش با هر دو ارائه بازخورد ایجاد کنید.
 
مزایای مدل هلیکس

این مدل امکان انتقال ارزش خلق شده به بالاترین بازده سرمایه را فراهم می کند.

ساختار پیچیدگی را کاهش می دهد و انعطاف پذیری را افزایش می دهد.

تصمیم گیری سریع تر را تشویق می کند.

همچنین کارمندان را قادر می سازد تا عمل کنند.

معایب مدل هلیکس

این مدل نیازمند تغییر قابل توجهی در نحوه عملکرد سازمان در نحوه مدیریت رهبران است.

بدون کنار گذاشتن کنترل و "یک حدی از فروتنی" نمی تواند موفق شود.


مدل سازمانی هولونیک

مدل هولونیک با اجازه دادن به اطلاعات خودگردان و مدیریت منابع مرتبط از طریق اینترنت به سازمان‌های مجازی جهانی خدمات می‌دهد.

چارچوب نظری جدید نیست: در اثر آرتور کوستلر در سال 1968 که در سال 1970 با عنوان فراتر از اتمیسم و کل گرایی - مفهوم هولون 1 منتشر شد، سرچشمه گرفت.

کوستر تمایلات خودسازماندهی سیستم های اجتماعی و بیولوژیکی را مورد مطالعه قرار داد.

او کلمه هولون را برای توصیف حالتی ابداع کرد که در آن یک موجودیت هم یک کل مستقل و هم بخشی از یک سیستم گسترده تر است یا زیرسیستم یک سیستم بزرگتر.

این کلمه یونانی holos به معنای "کل" را با پسوند -on "یک ذره یا قسمت" ترکیب می کند.

شرکت هولونیک در سه سطح فعالیت می کند:

سطح همکاری بین سازمانی

شرکت ها برای تولید محصولات یا خدمات وارد یک سلسله مراتب مشارکتی می شوند.

ما به طور سنتی این را به عنوان یک زنجیره تامین در نظر می گیریم که از مشتری به تولید کننده می رود.

با این حال، وقتی ساختار را به عنوان یک شرکت هولونیک در نظر می گیریم، می بینیم که هر هولون به دنبال بهینه سازی کارایی خود است.

به عنوان یک نهاد مستقل با همکاری شرکت توسعه یافته عمل می کند.

یک مشتری در زنجیره به دنبال کار با کارآمدترین و پاسخگوترین تامین کننده است.

هدف تامین کننده فروش به سودآورترین مشتری است.

نتیجه بهینه‌سازی کل شرکت‌های مشارکتی است.

سطح درون سازمانی

هر شرکتی در هولوکراسی باید منابع داخلی خود را سازماندهی کند تا مطابق با الزامات هماهنگی خوشه مشارکتی ارائه دهد.

این سازمان به برنامه ریزی و زمان بندی پویا منابع از جمله پیکربندی مجدد عملکردی نیاز دارد.

خرابی مانند زمان از کار افتادن ماشین مستلزم خوشه‌بندی مجدد منابع سازمانی است.

سطح ماشین (عامل فیزیکی)

سطح سوم کنترل توزیع شده ماشین هایی را که کار را انجام می دهند مدیریت می کند.

توزیع از طریق تولید چابک با استفاده از عناصر خودکار توزیع شده هوشمند با پیکربندی مجدد انجام می شود.

مدل سازمانی هولونیک


مدل سازماندهی انعطاف پذیر

ما سازمان‌های انعطاف‌پذیر را در مدل‌های طراحی سازمانی آزمایشی خود لحاظ نمی‌کنیم، زیرا این یک آزمایش نیست، بلکه مجموعه‌ای از روش‌های اثبات‌شده است که نوآوران و استارت‌آپ‌های ناب برای برهم زدن بازارها از آن استفاده می‌کنند.

این نیرویی است که سرعت تغییرات سازمانی را تسریع می کند.

با اتخاذ این شیوه های نوآورانه، سازمان شما به یک اخلالگر تبدیل می شود.

در گزارش باز کردن قفل سازمان منعطف: طراحی سازمان برای آینده‌ای نامشخص، دیلویت مدل و مسیری را ارائه می‌کند که شرکت‌های سنتی یا هر شرکت دیگری می‌توانند برای چابک شدن و عرضه سریع به بازار از آن استفاده کنند.

سازمان های سنتی ساختار خود را بر پایه سیلوهای سازمانی استوار کرده اند که نتایج قابل تکرار در بازارهای قابل پیش بینی تولید می کنند.

آنها سلسله مراتبی بوروکراتیک و چند لایه هستند که در برابر تغییر مقاومت می کنند.

آن مدل دیگر کافی نخواهد بود. در بازارهای امروزی، همه چیز به سرعت تغییر می کند و مدل های سفت و سخت از رقبای چابک تر عقب می مانند.

سازمان آینده شبکه ای از تیم های خودگردان است که خود را حول یک نتیجه خاص سازماندهی می کنند.

مداخلات رادیکال معمولاً با شکست مواجه می‌شوند، اما دیلویت روشی را پیدا کرده است که چابکی تیم‌های توانمند را بدون تخریب سازمان آزاد می‌کند.

در این گزارش، آنها چهار مرحله را برای باز کردن قفل سازمان انعطاف پذیر ارائه می دهند.

مدل سازماندهی انعطاف پذیر

 
مزایای مدل انعطاف پذیر

خلاقیت، کار گروهی و تفکر نوآورانه را تقویت می کند.

این ساختار تصمیم گیری را در نقطه نیاز قرار می دهد نه در یک زنجیره فرمان.

فرهنگ توانمندسازی و تعهد به ماموریت تیم را ایجاد می کند.

فقدان بوروکراسی سازمانی چابک و سازگار ایجاد می کند که با تغییر رشد می کند.

معایب مدل انعطاف پذیر

این کار را نمی توان خیلی سریع یا به روشی انجام داد که هسته را مختل کند.

فرهنگ برای تطبیق با تیم های مستقل به زمان نیاز دارد.

توسعه مدیران مورد نیاز در محیط جدید به زمان نیاز دارد.

مدیران فرماندهی و کنترل سنتی ممکن است نیاز به جابجایی داشته باشند.

این توضیحات فقط یک مرور سریع است. توصیه می کنیم قبل از هر اقدامی کل گزارش را مطالعه کنید.

ما توصیه نمی کنیم این را به تنهایی امتحان کنید.

یک شریک باتجربه پیدا کنید که به سازمان‌ها در دستیابی به نتایج ملموس در ایجاد تیم‌های مستقل کمک کرده است.

انتخاب مدل طراحی سازمانی


ما چند توصیه داریم که چگونه می توانید از تلاش های خود بیشترین بهره را ببرید:

شریک مناسب را انتخاب کنید.

مراجع را بررسی کنید و با سازمان های دیگری که با شرکای بالقوه شما کار کرده اند صحبت کنید.

در مورد این که شریک بالقوه شما چگونه به سازمان خود کمک کرده است، جزئیات بیشتری بخواهید.

با هدف و استراتژی شروع کنید.

بدون آن پایه محکم، تلاش شما می تواند از مسیر خارج شود.

هنگام بررسی هدف و استراتژی خود، اولویت های سازمانی خود را به دقت در نظر بگیرید.

تمام نیروهای داخلی و خارجی که بر کسب و کار شما تأثیر می گذارند را بررسی کنید.

نیازهای سازمانی فعلی و آینده را در نظر بگیرید.

به طور مداوم از چگونگی تغییر همه چیز آگاه باشید.

در مقابل میل به دفاع از موقعیت فعلی خود مقاومت کنید.

در عوض، برای کشف فرصت هایی که تغییر به همراه خواهد داشت، آماده شوید.

در این رویکرد فرهنگ، نقادانه است.

اگر با فرهنگ شما سازگار نباشد، کار نخواهد کرد.

اگر نیاز دارید فرهنگ خود را تغییر دهید، کمک مناسب را دریافت کنید و به تغییر فرهنگ برای تحول سازمانی خود نگاه کنید.

همه مدل های طراحی سازمانی با شرایط شما مطابقت ندارند.

هر کدام را با دقت در نظر بگیرید و اجازه ندهید یک مدل کاری را که می توانید انجام دهید محدود کند.

بگذارید تحلیل شما حرف بزند.

به دنبال سازگاری در ابزارهای تغییری که استفاده می کنید باشید.

به عنوان مثال، مدیریت پروژه و رویکردهای سازمانی شما باید مطابق با فرهنگ و برنامه مدیریت تغییر باشد.

شما مجبور نیستید همه کارها را امروز انجام دهید. تغییر، به ویژه تغییر فرهنگی، زمان می برد. در کارهایی که می توانید انجام دهید از خود جلوتر نباشید.


برای دسترسی به منبع این مقاله کلیک کنید


نُه الگوی طراحی سازمان
Ali Akbar Izadikhah ۱۴۰۱/۰۴/۰۶ ۱۷:۵۴:۰۸
اشتراک گذاری این پست
بایگانی
ورود برای ارائه نظر
داستان برند و برندینگ (قسمت دوم)