معرفی الگوهای مدل کسب و کار (بخش هفتم)
الگوی رایگان فریمیوم



معرفی الگوهای مدل کسب و کار (بخش هفتم)

الگوی رایگان فریمیوم


فریمیوم: دریافت خدمات پایه ای رایگان

پرداخت پول برای خدمات بیشتر


واژه «فریمیوم» توسط جرید لاکین ابداع شده و بر روی وبلاگ فِرِد ویلسون که سرمایه گذاری ریسک پذیر بود، عمومیت یافت.


این واژه برای مدل های کسب و کاری معنی دارد که عمدتاً تحت وب می باشند و خدمات پایه ای رایگان را با خدمات تکمیلی پولی ترکیب می کنند.


مشخصه مدل فریمیوم، پایگاهی بزرگ از کاربران می باشد که از پیشنهادی رایگان بدون قید و شرط بهره می برند.


اغلب این کاربران هیچ گاه تبدیل به مشتریانی نمی شوند که بابت خدمات اضافی پول پرداخت می کنند؛ تنها بخش کوچکی، تنها ده درصد کل کاربران، به مشتریان پولی خدمات تکمیلی تبدیل می گردند.


این پایگاه کوچک کاربران پولی، هزینه کاربران رایگان را پرداخت می کنند.


این امر به دلیل هزینه نهایی اندک خدمات به کاربران اضافی رایگان امکان پذیر می باشد.


معیارهای کلیدی مدل فریمیوم عبارتند از:

1. میانگین هزینه ارائه خدمت به یک کاربر، رایگان است.

2. نرخ تبدیل کاربران رایگان به مشتریانی که بابت خدمات پول پرداخت می کنند.


فلیکر، وب سایت محبوب اشتراک گذاری عکس، مثال خوبی برای مدل کسب و کار فریمیوم است.


کاربران می توانند به صورت رایگان مشترک حساب اولیه شوند که این حساب آنان را قادر می سازد تا عکس ها را بارگذاری کرده و به اشتراک بگذارند.


خدمت رایگان محدودیت هایی از قبیل فضای محدود ذخیره سازی و سقف ماهانه برای بارگذاری دارد.


کاربران می توانند در ازای پرداخت مبلغی اندک به صورت سالیانه، صاحب حساب کاربری «حرفه ای» شوند و از بارگذاری و فضای ذخیره سازی نامحدود و نیز امکاناتاضافی برخوردار گردند. 





 نرم افزارهای متن باز: مدل فریمیوم با کمی تغییر


مدل های کسب و کار در صنعت نرم افزارهای سازمانی معمولاً با دو ویژگی مشخص می شوند:

اول، هزینه ثابت بالای ناشی از پشتیبانی از تعداد زیادی توسعه دهندگان خبره نرم افزار که محصول را خلق می کنند.

دوم، مدل درآمدی که بر اساس فروش امتیازهای گوناگون به ازای هر کاربر و نیز ارتقای منظم نرم افزار قرار دارد.


یک شرکت نرم افزاری به نام رِدهَت در این مدل تغییراتی ایجاد کرد. 


این شرکت به جای آن که از صفر تا صد یک نرم افزار را خودش بسازد، محصول خود را توسط هزاران مهندس نرم افزار داولب از سراسر جهان توسعه داد.


این شیوه تولید به «متن باز» معروف است.


رِدهَت دریافت که شرکت ها به نرم افزارهای متن باز قدرتمند که خرید امتیاز آنها رایگان است،علاقه دارند.


اما از این جهت که هیچ نهاد مشخصی به جهت قانونی مسئولیت تهیه و نگهداری آن را بر عهده نمی گرفت، نسبت به قبول آن بی میل بودند. 


رِدهَت با پیشنهاد نسخه های قابل اتکا و آزمایش شده، مخصوصاً لینوکس که خدمات آن نیز قابل ارائه است، موفق شد که این خلاء را پر نماید.


هر نسخه ای که رِدهَت به بازار ارائه می کند، هفت سال پشتیبانی دارد. 


مشتریان از این رویکرد سود می برند، چون در حالی که آنان را از عدم قطعیت مربوط به محصولات فاقد متولی رسمی مصون می دارد، مزایای رایگان بودن و ثبات نرم افزار متن باز را برای آنها به ارمغان می آورد. 


رِدهَت نیز سود می برد چرا که هسته نرم افزار این شرکت به صورت رایگان توسط انجمن متن باز بهبود می یابد.


با این کار هزینه های توسعه رِدهَت به طور چشم گیری کاهش می یابد.


طبیعی است که رِدهَت نیز باید پول درآورد.  بنابراین به جای آن که به ازای عرضه هر نسخه جدید از مشتریان خود پول بگیرد، مدل درآمد سنتی نرم افزار، به مشتریان خود حق اشتراک می فروشد.


هر مشتری به ازای پرداخت شهریه ای سالانه می تواند به آخرین نسخه هایی که رِدهَت عرضه نموده است، پشتیبانی نامحدود خدمات و امنیت ناشی از تعامل با صاحب قانونی محصول دسترسی داشته باشد.


با وجود این که بسیاری از نسخه های لینوکس و سایر نرم افزارهای متن باز به صورت رایگان در دسترس می باشند، با این حال شرکت ها به خاطر دسترسی به این مزایا مایل به پرداخت پول هستند.





مدل بیمه: فریمیوم وارونه


در مدل فریمیوم، پایگاه کوچکی از مشتریانی که به خاطر دریافت خدمات ویژه و تکمیلی پول می پردازند، هزینه پایگاه بزرگی از مشتریانی که پرداختی انجام نمی دهند را متقبل می شوند.


مدل بیمه دقیقاً برعکس است، در واقع همان مدل فریمیوم به صورت وارونه پیاده سازی می شود.


در مدل بیمه، پایگاه بزرگی از مشتریان پرداخت های اندک را به طور منظم انجام می دهند تا خود را در برابر حوادث بعید اما به لحاظ مالی ویرانگر، مصون نگه دارند.


این پایگاه بزرگ، هزینه خسارت گروه کوچکی از افراد که واقعاً اتفاقی برای آنها رخ داده باشد را پرداخت می کنند، اما هر یک از مشتریان که پول می پردازند، در هر زمان می توانند بخشی از گروه ذی نفع باشند.




مثال رِگا


رِگا یک سازمان غیرانتفاعی سوئیسی است که برای انتقال تیم پزشکی به صحنه وقوع حوادث به ویژه در نواحی کوهستانی سوئیس، از بالگرد و هواپیما استفاده می کند.


بیش از دو میلیون نفر که «حامیان» خوانده می شوند، این سازمان را تأمین مالی می کنند.


در عوض در صورت بروز حادثه ای برا حامیان، آنها از پرداخت هر گونه هزینه ای بابت عملیات نجات انجام شده توسط رِگا معاف هستند.


عملیات نجات کوهستان ممکن است بسیار پرهزینه باشد، بنابراین حامیان رِگا این خدمت را بسیار جذاب می یابند، چرا که آنها را در برابر هزینه بالای حوادث هنگام اسکی کردن در تعطیلات، کوهنوردی تابستانی یا رانندگی در کوهستان محافظت می کند.


بررسی انواع مدل های الگوی رایگان در بخش های بعدی ادامه دارد.


منبع: کتاب «خلق مدل کسب و کار» اثر الکساندر استروالدر و همکار، ترجمه غلامرضا توکلی و همکاران، انتشارات آریاناقلم.



معرفی الگوهای مدل کسب و کار (بخش هفتم)
Ali Akbar Izadikhah ۱۴۰۱/۰۸/۲۲ ۱۸:۱۹:۵۲
اشتراک گذاری این پست
بایگانی
ورود برای ارائه نظر
معرفی الگوهای مدل کسب و کار (بخش ششم)
تبلیغات رایگان: الگویی از پلتفرم های چندوجهی