در پاسخ به این سؤال که در مدت استعلاجی کمتر از 3 روز ، پرداخت مزد به عهده کارفرما می باشد و یا از مرخصی استحقاقی کارمند کسر می شود، لازم به ذکر است که پرداخت غرامت دستمزد کارگران بیمه شده در ایام مرخصی استعلاجی و مرخصی مربوط به ایام بارداری به عهده سازمان تأمین اجتماعی می باشد که بر اساس شرایط و به میزان مقرر در قانون تأمین اجتماعی پرداخت می گردد.

و ابته در پاسخ به این پرسش که چرا سازمان تأمین اجتماعی در مواقعی که کارگر، بیمار و قادر به کار نیست غرامت دستمزد سه روز اول بیماری را به وی پرداخت نمی نماید، همان طور که اشاره شد طبق بند یک ماده  62 قانون تأمین اجتماعی در مواردی که عدم اشتغال به کار و معالجه به سبب بیماری باشد، در صورتی که بیمار در بیمارستان بستری نشود غرامت دستمزد از روز چهارم پرداخت خواهد شد. بدیهی است چنان چه پرداخت غرامت دستمزد 3 روز اول بیماری کارگران بنا بر توافق صریح و یا ضمنی کارفرما در کارگاه معمول باشد رویه معمول به عنوان عرف و روال کارگاه محسوب و به طور یک جانبه از طرف کارفرما قابل تغییر نخواهد بود.

سرکار خانم صدیق پور

با سلام و ارادت

در خصوص مرخصی استعلاجی به استحضار می رساند:

در قانون کار با توجه به نامشخص بودن نوع بیماری و مدت زمانی که برای درمان موردنیاز است محدودیت و سقفی برای گرفتن مرخصی استعلاجی کارگران مشمول قانون کار پیش بینی نشده و به هر میزان که پزشک معالج تجویز کرده باشد، امکان استفاده از مرخصی استعلاجی وجود دارد؛ منتها این نوع مرخصی اعم از کوتاه مدت یا بلندمدت تابع ضوابط و مقررات قانون تأمین اجتماعی است، به نحوی که مدت مرخصی استعلاجی باید توسط پزشک معتمد و معالج و یا کمیسیون پزشکی سازمان تأمین اجتماعی تأیید شود تا هم جزو سوابق کار و بازنشستگی کارگران به شمار آید و هم مشمول پرداخت غرامت و دستمزد شود. (ماده ۷۴ قانون کار و ۵۹ قانون تأمین اجتماعی)

سقف مرخصی استعلاجی چهار ماه است ولی اگر پزشک معتمد و شورای عالی پزشکی تائید کنند و مرخصی به یک سال برسد و بیماری فرد صعب الاعلاج باشد، با استفاده از قانون مرخصی استعلاجی کارگر بازنشسته می شود.

در مقررات مربوط به مرخصی استعلاجی در صورتی که در هر نوبت کمتر از 7 روز باشد یا در طول سال کمتر از 15 روز باشد تأیید پزشک معالج برای آن کافی است. در صورتی که مدت استراحت از 15 روز فراتر برود باید برای مرخصی استعلاجی از 15 تا 60 روز باید مورد تأیید پزشک معتمد سازمان قرار بگیرد. برای مدت‌های بیشتر از 60 روز نیز باید مرخصی استعلاجی به تأیید شورای پزشکی تأمین اجتماعی برسد.

لازم به ذکر است که بر اساس قانون مرخصی استعلاجی (قانون کار)، مرخصی استعلاجی یکی از موارد تعلیق قراداد کار محسوب می‌شود. به همین دلیل، در صورتی که مشمولان قانون کار از مرخصی‌های استعلاجی استفاده نمایند، قرارداد کار وی به قوت خود باقی خواهد ماند و کارگر می‌تواند پس از اتمام مرخصی استلاجی، به کار سابق خود باز گردد.

جزییات و شرایط مرخصی استعلاجی در قانون کار مورد اشاره قرار نگرفته است؛ بلکه تنها حکمی که در این خصوص مورد پیش بینی قرار گرفته، ماده 74 قانون کار است که به موجب آن ” مدت مرخصی استعلاجی، با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزو سوابق کار و بازنشستگی کارگران محسوب خواهد شد ”.

بر این اساس، شرایط استفاده از مرخصی استعلاجی در قانون تأمین اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است که به موجب بند 7 ماده 2 این قانون، ” بیماری، وضع جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می‌کند یا موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار می‌شود ”. بنابراین، در مواردی که کارمند و یا کارگر دچار بیماری شود که مرخصی استعلاجی را ایجاب کند، می‌تواند از مرخصی استعلاجی استفاده نماید.

مجددا یاددآوری می شود. چنانچه مدت استراحت بیمه شده در هر نوبت از ۷ روز بیشتر نباشد و یا در طول سال ۱۵ روز و یا کمتر باشد تایید آن توسط پزشک معالج کافی خواهد بود.

چنانچه مدت استراحت بیش از ۱۵ روز در سال و کمتر از ۶۰ روز باشد، باید به تایید پزشک معتمد بیمه تامین اجتماعی برسد.

در صورتی که مدت استراحت بیمه شده ۶۰ روز و بیشتر در سال باشد باید به تایید شورای پزشکی تامین اجتماعی برسد.

بنابراین برای استعلاجی کمتر از 3 روز نیاز به تائید پزشک معتمد نبوده و فقط تائید پزشک معالج کافی است